Αφιέρωμα στο παιδικό βιβλίο ...συνέχεια

Το βιβλίο είναι το καλύτερο “διαβατήριο” για τα ταξίδια του μυαλού, της καρδιάς και της ψυχής...

για ταξίδια απ’ άκρη σ’ άκρη στον κόσμο...

  μα κι έξω απ’ αυτόν.

  Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, στις 2 Απριλίου, γεννήθηκε ένα αγόρι, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Έμαθε να περπατάει, να μιλάει, κι όταν μεγάλωσε αρκετά, άρχισε να γράφει παραμύθια. Τα παραμύθια του τα γνωρίζουμε όλοι σήμερα, μέσα από χιλιάδες βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει σε κάθε γωνιά του κόσμου. Στις 2 Απριλίου λοιπόν γιορτάζουμε κάθε χρόνο τα γενέθλιά του, και μαζί την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου….

 Η αφίσα του 2013

 

Κάθε χρόνο υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το τμήμα μιας χώρας.

Φιλοτεχνείται μια αφίσα και γράφεται ένα μήνυμα.

Το 2013 υπεύθυνο ήταν το τμήμα των Η.Π.Α

Στην Ελλάδα, όπως κάθε χρόνο, το Ελληνικό Τμήμα της IBBY\Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου φροντίζει, όπως και φέτος, να μεταφραστεί το μήνυμα στα ελληνικά:

 Απόσπασμα από το μήνυμα του 2012

«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια ιστορία που την ήξερε όλος ο κόσμος. Στην πραγματικότητα δεν ήταν μία μόνο ιστορία αλλά πολλές, που άρχισαν να γεμίζουν τον κόσμο με παραμύθια για ανυπάκουα κορίτσια και πονηρούς λύκους, κρυστάλλινα γοβάκια κι ερωτοχτυπημένους πρίγκιπες, έξυπνους γάτους και μολυβένια στρατιωτάκια, φιλικούς γίγαντες και εργοστάσια σοκολάτας. Γέμιζαν τον κόσμο με λέξεις, με ευστροφία, με εικόνες και παράξενους χαρακτήρες. Καλούσαν τον κόσμο να γελάσει, να θαυμάσει, να τις ζήσει. Του έδιναν νόημα. Κι από τότε, οι ιστορίες αυτές συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται και να μας λένε χίλιες και μία φορές “Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια ιστορία που την ήξερε όλος ο κόσμος…”

Όταν διαβάζουμε, λέμε ή ακούμε ιστορίες, ασκούμε το μυαλό μας όπως περίπου θα κάναμε αν έπρεπε να το γυμνάζουμε για να μείνει καλλίγραμμο. Σίγουρα, κάποια μέρα, χωρίς ούτε καν να το καταλάβουμε, μια από τις ιστορίες αυτές θα ξανάρθει στη ζωή μας, προσφέροντάς μας δημιουργικές λύσεις σε εμπόδια που θα συναντούμε στο δρόμο μας.

Όταν διαβάζουμε, λέμε ή ακούμε ιστορίες, συνεχίζουμε κι ένα πανάρχαιο τυπικό που διαδραμάτισε θεμελιώδη ρόλο στην ιστορία του πολιτισμού: τη δημιουργία κοινότητας. Οι πολιτισμοί, οι περασμένες εποχές και γενιές έρχονται μαζί με τις ιστορίες αυτές να μας πουν πως είμαστε όλοι ένα, οι Ιάπωνες, οι Γερμανοί, οι Μεξικανοί. Εκείνοι που έζησαν τον δέκατο έβδομο αιώνα κι εμείς οι σημερινοί, που διαβάζουμε τις ιστορίες μας στο διαδίκτυο. οι παππούδες, οι γονείς και τα παιδιά. Οι ιστορίες ικανοποιούν όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο, επειδή, μολονότι έχουμε τεράστιες διαφορές, βαθιά μέσα μας είμαστε όλοι πρωταγωνιστές των ιστοριών.

 Francisco Hinojosa (Μεξικό)